मुख्य सामग्रीवर वगळा

लोकडाऊन मधील माझे उदयोग.......!😊

लोकडाऊन मध्ये खर तर खूप बोर होत होते .ना कॉलेज ना फ्रेंड्स ना भेटणे व्हायचे सगळे जण आपआपल्या घरी फक्त एकच मध्यम होते की ज्याने संवाद व्हायचा ते म्हणजे फोन खर आहे त्याशिवाय तर सगळी कामे अधुरीच आहे आपण या काळात तर कोणाला भेटू पण शकत नाही पण फोन वर बोलू शकतो ही एक मोठी गोष्ट आहे 
  लोकडाऊन च्या या काळात सर्व काही बोर झाले होते आणि रोजची लवकर उठण्याची सवय सुधा गेली होती पण घरात काही न काही माझे उदयोग चालुच राहायचे एकतर अभ्यास नाही तर कविता बनवणे आणि बाकी काही पण गोष्टी मध्ये मन लावून घायचे क्राफ्टस पण बनवायचे सगळे काही बदले होते लोकडाऊन झाले ते तर करोना मुळे मी तर नकीच म्हणेल असा आजार कधीच नको यायला परत . सगळे काही विसकटले होते  सर्वानाच यामुळे खूप काही सहन करावे लागत होते मी घरात बसून काही न काही उद्योग करतच रहायचे.

 माझ्याकडे घरात जे काही  असायचे त्याचे मी वापर करून हे सगळे काही बनवले वेळ पण यात निघून जायचा आणि बोर पण नव्हते होत इतके कामात मन रमून जायचे .....
        
                            _ gauri gaikwad

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

आई ❤️

खूप दिवसापासून हे सर्व लिहायचे होते अखेर  आज तो दिवस आला . मी ही थोडी निवांत होते म्हंटल आज आपण लिहुयाच . रोजचा प्रवास नकीच आपल्याला काहींना काही गोष्टींचा अनुभव देऊन जातो किव्हा नवीन अनोळखी वक्तींशी ओळख करून देतो आणि ते कोणत्या गोष्टीतून जातंय कसे स्वतःला सांभाळून आयुष्य जगताय हे कळत ही गोष्ट आहे एक आई व तिच्या प्रेमळ मुलाची  आताच एक आठवडा झाला असेल मी कॉलेज वरून घरी परतताना मला एक लहान मुलगा आणि त्याची जिवलग आई बेटले असेच बोलावे लागेल . त्याच्याशी बोलणं झालं म्हणजे त्यांना माझ्याशी बोलावं वाटलं असेल कदाचित सुरूवात एक प्रश्नावरून झाली आणि नंतर हळू हळू त्या ताईंशी बोलणं झालं . तेव्हा त्या त्यांच्या मुलाशी ज्या प्रकारे हातवारे करून बोलू लागल्या मी त्यांना विचारले काय झाले आहे ? बोलत का नाही हा ? तेव्हा त्यांनी ज्या काही गोष्टी मला सांगितल्या त्या ऐकून मी स्वतःला मनातून सांभाळू लागले . त्या बोल्या जेव्हा याचा जन्म झाला तेव्हा पासून याला ऐकता येत नाही .  लहान असताना त्याचे operration शक्य नव्हते .  लहानपणापासू  ऐकता न आल्या मुळे आज त्याला बोलता येत नाही लहान प...

स्वतःवर विश्वास ठेवा ...🤞

जीवनाचा प्रवास म्हणजे अगदी खडतर व आनंद दुःखाच्या  पायऱ्या चढायला लावणारा होय. जे काही आपल्याला जीवनात भेटते त्यात कधी दुःख असते तर कधी आंनद आपण विचार पण करत नाही अशी अमूल्य गोष्ट सुद्धा आपल्याला भेटतात      " खाँब देखे भी क्या ते जो कभी        पुरे ही नाही हुए        पर जो खाँब कभी देखेही नाही        थे वो पुरे हो गए " शायद इसे ही जिंदगी कहते है       खरतर आपण ज्या गोष्टींचा विचार करतो ती गोष्ट कधी कधी पूर्ण होत नाही . पण आपणं ज्या गोष्टींचा कधीच स्वप्नातही विचार करत नाही ती गोष्ट पूर्ण होते व आपल्याला भेटते. त्यामुळे जीवनात तुम्हाला जे काही भेटणार आहे ते भेटूनच राहणार आहे विचार करू नका जे तुम्हाला भेटणार आहे ते बरोबर काही काळाने तुम्हाला नक्की भेटेल फक्त तुमचे मनोबल योग्य ठेवा जास्त विचार करणे सोडून द्या एक बोलू          " सबको याद करना बंद करदो            क्योकी बहुत कम  लोग            ...

❤️💜💚